Mijn krantenartikelen over Kerken in Noord-Drenthe en activiteiten tegen eenzaamheid in die regio

Op zondagmorgen hadden David en Josefien de eervolle taak om in de Koepelkerk in Veenhuizen de Bijbelkaarsen te mogen aansteken met vuur van de Paaskaars. Dit staat voor het licht dat de Bijbel in de wereld heeft gebracht. Hun moeder Annemarie zou het leuk vinden als u ook met de kinderen naar de kerk komt. Zondag was ook de lector met zijn zoontje gekomen. Er is een bak met kleurspul om tijdens de preek de jonge aanwezigen zich te laten zoethouden. De wat oudere kerkgangers konden zich helemaal uitleven op liederen van Johannes de Heer tijdens een zangdienst. De griepgolf en de zware mist hielden de nodige bekende gezichten thuis en omdat het een ochtenddienst was waren mensen vaak ook bezig in hun eigen kerk als welkomstcomité in De Edenhof, aan het voorgaan bij het Leger des Heils enzovoort. Dus tip: doe een Zangdienst op een niet-concurrerend moment bijvoorbeeld in de middag en schrijf de omliggende kerken aan voor verspreiding van de aankondiging. Desalniettemin zongen we vrolijk ...

Vorige week hadden ze in Vries sensatie: de voorganger keerde 20 minuten voor de dienst om en ging terug naar huis want zij voelde zich erg ziek. De preekvoorziener, zelf ook theoloog, had vervolgens heel stoer met de aantekeningen van de voorganger uitgeprint in de hand de dienst gedaan. Enorm knap.  Deze week ging er de dominee van Anloo voor ds Ruurd van de Water. Behalve dominee is hij ook systeemtherapeut en is hij de geestelijk verzorger van de politie. Maar voor Vries was het vooral leuk dat hij hun oude koster was. Of het daarom was of omdat de Cantorij zong maar er zaten bijna 90 mensen in de kerk. Dominee van de Water begon te vertellen over een collega van hem op pelgrimsreis was gegaan naar Santiago de Compostela. Ze had verteld dat ze niet op zoek was maar toch was gevonden en dat bij zo’n pelgrimstocht het niet ging om het aankomen op de bestemming maar om de weg erheen. (Ik dacht “Oh nee een zweverige vrijzinnige dominee” maar dat was niet het geval bleek wel.) Zo k...

Het was best bijzonder: iemand die ingeschreven stond bij de kerk Norg neemt Norgers van die kerk en van De Edenhof mee voor een dienst in Veenhuizen en zij werden allemaal gereden in de SONbus door meneer Jan van Staalduijnen die volgens mij in de kerkenraad zit van De Edenhof. Wat een eensgezindheid en samenwerking! En oud-diaken Roelie van diezelfde kerk in Een had er voor gezorgd dat onderbuurman Douwe klaarstond om opgehaald te worden. Onderweg gekwebbel van jewelste door nog slapend Westervelde. Na ons afgezet te hebben bij de Koepelkerk sjeesde meneer van Staalduinen naar zijn eigen kerk. Wij waren heel blij dat hij op de vrije zondag wilde rijden. En wat fijn dat we zo allemaal voor dezelfde baas werken. In Veenhuizen ging mevrouw Ella Eefting voor. Het was niet alleen Monumentendag maar ook Startzondag het begin na de grote vakantie. De dienst ging helemaal over je erfdeel en over beheer. De eerste schriftlezing ging over het deel waarin Jacob zijn broer Ezau zijn erfdeel laat...

Afgelopen zaterdag werd Arie de With begraven. Vele jaren was hij diaken geweest bij de Hervormde Kerk in Een en hij was melkveehouder in Peize. Een paar jaar geleden raakte hij zwaar gewond door een aanval van een van zijn koeien zoals u wellicht nog wel weet. Daags erna ging predikant Blees uit Dorkwerd voor in Een. Hij opende met dit lied. Hij preekte over Job 3 waarin wordt verteld hoe Job en zijn vrouw kapot zijn na het verlies van hun kind. Over rouw. Maar ook over - zonder het te noemen - depressie en zelfmoord. Hoe wij niet mogen oordelen over zo iemand. Hoe we een verdrietig mens niet moeten smoren met dooddoeners en Bijbelteksten. Dat mensen bij verlies soms de kerk de rug toekeren. Maar dat we ook net als Jacob God mogen aangrijpen en zeggen "ik laat u niet gaan totdat u mij zegent". Ik vond het een boeiende preek en hij kan mooi zingen. Zondagmorgen in Veenhuizen vond ik ds Van der Zee uit Steenwijk minder inhoudelijk en ik kende de meeste gezangen niet dus dat zi...

Op een schip op de rivier de Eems in Duitsland kreeg ik een appje van T. “In De Edenhof hadden we toch zo’n goede dominee: dominee Koopmans uit Assen”. Dus nu om half 3 ’s nachts maar kijken op internet voor een stukje in de krant. Het eerste viel me een hele mooie stem op, een goede zanger en een traditionele toga. Zijn preek ging over de blinde die in het Marcusevangelie wordt genezen door Jezus. De dienst begon met een paar mooie kerkliederen.   Psalm 86 3. Groot bent U, uw wonderdaden laten zich door niemand raden. Geef dan dat ik op uw weg mijn ontzag U niet ontzeg. Ja, U loof ik hier op aarde die mijn leven steeds bewaarde voor de diepte van de dood. In uw liefde bent U groot.   Lied 837 NLB (Een Zweeds kerklied) Iedereen zoekt U, jong of oud, speurend langs allerlei wegen: kronkelig, vreemd, of recht, vertrouwd – Meester, waar kom ik U tegen? Eens vindt U ons, bij dag of nacht, moe van onszelf en zonder kracht, dorstend naar liefde ...

Zondagmorgen was De Edenhof voor het eerst weer open na de zomersluiting. Voorgangster was mevrouw Ella Eefting. Het was wel duidelijk dat nog veel gemeenteleden op vakantie waren en toeristen weten die kerk niet echt te vinden. Zij las voor uit psalm 85 vers 7 tot en met 14 en uit een stuk van het Marcusevangelie waar Jezus de discipelen in groepjes van twee op pad stuurt om het goede nieuws te verspreiden. Mevrouw Eefting wees er op dat ze een soort van draaiboek mee kregen. Hoe overtuig je iemand? En hoe ga je er mee om als iemand niet naar je wilt horen? Ze moeten dan zelfs het stof van hun sandalen kloppen. Oftewel er niet mee blijven zitten. Ze mochten alleen maar een stok meenemen en geen extra bagage. Kijk eens hoe wij op vakantie gaan: zelfs een mud aardappelen in de achterbak en de camping al lang van tevoren besproken. Toen was reizen erg gevaarlijk denk maar aan het verhaal van de Barmhartige Samaritaan. Vervolgens maakte ze een sprongetje naar de Babylonische Ballingscha...

Zondag was het zo’n mooie zomerdag zoals we er dit jaar nog weinig hebben gehad waarbij de lucht hemelsblauw was. In het Engels noemen ze het “cerulean” – van dat azuurblauw wat je op iedere makelaarsfoto ziet maar wat we in het echt maar een paar keer per jaar meemaken. Om 9.00 riep de Margarethakerk ons op ter kerkgang. Waar het vroeger in Monster klonk als BimBAm (“Kom Toch” zie mijn moeder) klinkt het hier als Bing Bing door de lichtere klok. Maar qua kerkgang is het in Norg een woestijnlandschap geworden. De campingdiensten zijn al een aantal jaren gestopt omdat de organisatoren die dat gratis deden ook in de 80 nu zijn. En die Margarethakerk is als een weduwe in een mooie jurk waar de familie niet meer naar omkijkt want alhoewel het was beloofd dat er ten minste op de kerkelijke hoogtepunten van het jaar diensten zouden zijn was de kerk dicht met Pasen, Hemelvaart en Pinksteren en staat de Margarethahoeve in de stille verkoop waardoor exploitatie van het gebouw heel moeilijk za...

  “Mijn ogen werden er voor geopend”. U heeft dat vast ook wel eens gezegd. Weet u waar deze uitdrukking vandaan komt? Het komt uit een verhaal In de bijbel. In dat verhaal geneest Jezus iemand die vanaf zijn geboorte blind was. De theologen van die tijd, de Farizeeërs, maakten ruzie met de meneer die inmiddels kon zien en gooiden hem uit de tempel. Zij willen namelijk niet geloven dat Jezus de Messias is. Jezus zegt dan tegen hen: “jullie zijn ziende blind”. Ook nu heb je mensen die zo vroom zijn dat ze denken de wijsheid in pacht te hebben en   juist daardoor de plank volledig misslaan. In de Hervormde kerk in Een ging zondagmorgen de heer Schenk uit Urk voor. Hij behandelde dit stuk uit de bijbel. De kerk zat propvol met verrassend genoeg veel Urkers die hier op vakantie waren en opeens ontdekten dat “hun meneer Schenk” hier een kerkdienst zou leiden. Nou die mannen kunnen zingen! Helaas is er wat misgegaan met het opnemen van de kerkdienst door de hulpkoster dus u kunt h...